PROGRAMME
Fado Bailado – Que estranha forma de vida | Wat een vreemde manier van leven
"Que Estranha Forma de Vida" is een emblematisch gedicht van de Portugese cultuur. Het werd geschreven door Pedro Homem de Mello en beschrijft een diepe melancholie en wanhoop, en drukt de angst uit van iemand die verloren en alleen is. Het gedicht roept een gevoel van droefheid en berusting op in het aanschijn van de beproevingen van het leven, terwijl het een bijzondere poëtische schoonheid onthult in de uiting van menselijke pijn.
Loucura – Sou do fado | Ik kom van de fado
Door middel van deze muziek geeft de artieste uiting aan haar sterke verbondenheid met de fado als integraal onderdeel van haar leven en identiteit. Het gedicht beschrijft haar passie en toewijding voor dit muzikale genre.
Fado Súplica - Se não chovesse tanto, meu amor | Fado smeekbede – Als het maar niet zoveel regende, mijn liefste
Dit lied, met zijn melancholische, poëtische melodie, behandelt thema's als ‘saudade’, (het Portugese woord dat in geen enkele andere taal een letterlijke vertaling heeft), liefde en ontgoocheling
Fado Maria Rita – Jogo de sedução | Fado Maria Rita – Spel van verleiding
Deze fado doet denken aan een jonge liefde, met een meeslepende, romantische sfeer, die de thema's verleiding en verlangen aankaart en de essentie van liefde en passie omschrijft.
Ó meu amor marinheiro | Oh mijn zeemansliefde
Deze fado vertelt de angst en het verlangen van een verre liefde, die vaak geassocieerd wordt met zeelieden die naar zee trekken. Het gedicht wordt gekenmerkt door de jaloezie die de tekstschrijfster voelt ten opzichte van de zee waar haar geliefde al haar tijd mee doorbrengt. De tekst drukt de pijn van de scheiding uit en de angstige verwachting van de terugkeer van de geliefde, terwijl de melodie een gevoel van melancholie en nostalgie overbrengt.
Variação Musical | Muzikale variatie
Zoals de traditie in alle typische fadohuizen wil, is er tijdens de muzikale optredens altijd ruimte voor een "guitarrada", het moment waarop de instrumentalisten al hun virtuositeit etaleren.
Fado Alexandrino do Estoril - Nudez do meu fado | De fado in al zijn oprechtheid
Dit nummer raakt de rauwe, oprechte essentie van fado, en verkent thema's als ‘saudade’ (melancholie), verlangen en de emotionele intensiteit die dit muziekgenre kenmerkt.
Alfama
Deze fado beschrijft de unieke sfeer van de wijk Alfama in Lissabon, met zijn smalle straatjes, oude huizen en bruisende dagelijkse leven. De muziek roept een gevoel van nostalgie en trots op de Portugese traditie en identiteit op, en weerspiegelt de essentie van de fado als een artistieke expressie die diepgeworteld is in de cultuur van het land.
Rosa ao peito | Een roos op de borst
Het lied verbeeldt de ervaring van iemand die een roos op zijn borst draagt als symbool van verloren liefde of herinneringen aan een voorbije relatie.
Fado Pechincha - Não existe fado antigo | Er is geen oude fado
Een gedicht over het niet-bestaan van een oudere fado en een meer recente/hedendaagse fado. Dit versterkt het idee van fado als een identiteit die, zelfs als er nieuwe instrumenten en/of nieuwe benaderingen worden gebruikt, zijn essentie behoudt.
Uma casa portuguesa / Een Portugees huis
Dit is 's werelds bekendste fado, vooral beroemd geworden door de grootste fadodiva, Amália Rodrigues. De fado beschrijft een Portugees huis, het warme welkom van de Portugezen, hun gewoonten en tradities.
FADO
Fado is een muziekgenre dat teruggevoerd kan worden tot de jaren 1820 in het Portugese Lissabon; het woord fado betekent lot of bestemming in het Portugees.
Hoewel de oorsprong moeilijk te achterhalen is, wordt fado vandaag gewoonlijk beschouwd als een zangstijl die over wat dan ook kan gaan, maar bepaalde traditionele structuren moet volgen. Fado is een muziekvorm die wordt gekenmerkt door weemoedige melodieën en teksten, vaak over de zee of het leven van de armen, en die doordrongen is van een gevoel van berusting, noodlot en melancholie. Dit wordt min of meer omschreven door het Portugese woord ‘saudade’ of verlangen, dat verwijst naar een gevoel van verlies, een blijvend, onherstelbaar gemis en de levenslange pijn die dit meebrengt.
Vanavond zult u een van de beroemdste Portugese zangeressen uit dit muziekgenre horen. Cláudia Madur zal enkele traditionele en enkele moderne fado’s zingen. Ze wordt begeleid door twee geweldige muzikanten: André Mariano of Rui Beirão op de Portugese gitaar (een instrument met twaalf snaren) en Carlos Santos of Bruno Brás op de klassieke gitaar (ook viola de fado genoemd).
MIA MOURA
Mia Moura, afkomstig uit Porto, is een fado-artieste met een onwankelbare passie. Ze combineert moderniteit met traditionele elementen, niet alleen in haar repertoire maar ook in haar stijl en voorkomen. Ze is een opkomend, ambitieus en dynamisch talent en heeft al op jonge leeftijd opgetreden op podia in het hele land.
Haar carrière strekt zich uit van de meest prestigieuze fadohuizen tot de concertzalen van het land, met als hoogtepunten haar overwinningen in competities zoals de Amador Fado de Lordelo do Ouro en Massarelos in 2018, haar optreden in Santa Casa Alfama in Lissabon in 2020, en haar volledige concert onder haar eigen naam in Casa da Música in Porto in hetzelfde jaar.
In maart 2023 bracht ze haar eerste single "Ausente" uit, een nummer van de hand van João Couto.
Producteur
